Hans & Anneke Boender - Koster
12 augustus 2018 om 13:24
Eens stonden jullie op het strand en volgden de vlucht van een vogel, die de zee overstak……en tenslotte in de verte vervaagde….
het ligt nu achter jullie en de wind waait, wat het hart heeft geraakt, naar die tijd terug.
Hans heeft vele diepe jeugdherinneringen, Molenstraat, Zwolle, en ook later,zoals b.v. Terschelling, Z.A.C. oude ansichtkaarten van Zwolle.met Jan gedeeld.
Lieve Erna, (klein) kinderen fijn om samen met jullie en Hans de afscheidsdienst van Jan hebben mogen beleven.
En ja:….in heel Europa is er niemand zoals hij.
Lieve hartelijke warme groet, Hans en Anneke
L
Jacquelien de Vries- Jansen
3 augustus 2018 om 18:32
Opa Jan-
Iedereen heeft vast een beeld bij deze markante Zwollenaar. Voor mij was hij de opa van. De opa van Roos en later de opa van Merel. Leerde toen ook zijn andere kleinkinderen kennen: Jelle, Marloes, Iris en Lisa. Een trotse opa die ik regelmatig zag staan op het schoolplein. Altijd met een glimlach. Later leerde ik Karin en Paula beter kennen en zaten we samen bij de Wijthmenerplas. Ook daar met opa en oma Benning en de moeder van Mirjam. En ook daar weer een trotse opa die zo kon genieten van zijn kleinkinderen. Toon Hermans heeft daar een mooie gedachte over- hoe mooier de dingen zijn waar je je mee bezighoudt, hoe beter je er uit ziet. En wat zag deze trotse opa er goed uit. Dikke knuffel en veel sterkte voor jullie allen, Jacquelien
Henk en Aukje Zegeling
26 juli 2018 om 13:29
Lieve Erma , kinderen en kleinkinderen,
Jan ken ik al toen hij nog bij zijn ouders thuis woonde in de anemoonstraat. Veel mee gevoetbald in die periode een prachtige tijd.
Ook bij ij.c gevoetbald en een tijd lang heeft Jan de trainingen op donderdagavond verzorgd.
Door jan ook besmet geraakt met het carnavalsvirus.
Aukje en ik bewaren warme herinneringen aan een innemend en sympathiek persoon.
Afgelopen zaterdag op een waardige manier afscheid genomen in een fijne afscheidsdienst.
Wij wensen Erma kinderen en kleinkinderen veel sterkte met dit grote verlies.
Liefs Henk en Aukje
Judith
24 juli 2018 om 20:47
Lieve buurvrouw Erma, kinderen kleinkinderen,
We missen buurman Jan, in zijn badjas, die elke dag het krantje in de bus deed bij buurvrouw Janny. Altijd attent, in voor een praatje en noemde ons altijd bij de naam. De uitvaart van Jan was bijzonder mooi. Het blijft altijd weer bijzonder om iemands levensverhaal te horen. Met trots en liefde hebben jullie over hem vertelt, prachtig!
De liefde die jullie voor elkaar voelen is heel intens voelbaar. Blijf elkaar vasthouden. Jullie zijn een bijzonder gezin met veel liefde voor elkaar. Heel veel sterkte gewenst.
Groet,
Aldert, Judith, Chiel en Gijs (beerninkstraat 19)
Johan en Gerrie de Jong.
23 juli 2018 om 10:15
Beste Erna,
Beste Erna
Wij hebben Jan ervaren als een vrolijk en positief persoon, altijd in voor een grapje en een praatje, vooral als wij hem spraken bij de boni. Ook de vele keren als jullie met de kinderen en kleinkinderen bij de Wytermerplas zaten mooi om jullie daar samen zo te zien genieten.
Voor jou Erna, kinderen en kleinkinderen, veel stekte voor de toekomst, en voor al veel kracht.
Een lieve groet,
Hans
23 juli 2018 om 08:13
Lieve familie van Jan. Zoals tijdens het feestje op 8 juni ter gelegenheid van dat Jan 50 jaar actief is geweest voor KWF al gezegd en getoond is in de vorm van de KWF-cheque: zijn werk voor KWF was onbetaalbaar! Het is niet in een geldbedrag uit te drukken. Dat zullen wij nooit vergeten en zullen hem herinneren als een warm en betrokken persoon. Ik wens jullie veel kracht en sterkte toe en dat jullie de leegte die Jan nu achter laat, zo goed mogelijk met elkaar kunnen opvangen. Hartelijke groet, Hans.
Evert
22 juli 2018 om 12:15
Beste Erna, Helaas hoorde ik dit droevige nieuws te laat. Maar ik hoop dat Jan nu rust heeft gevonden na een veelbewogen leven. En ik wens jou veel sterkte toe bij dit verlies van een geweldige man. Groet Evert Hetebrij (zoon van Gé)
Monique Holterman-Tukker
21 juli 2018 om 22:40
Gecondoleerd allemaal. Sterkte is dat ik een ieder wens met de stilte die Jan achter laat..Houden van is… loslaten.
Ben ten Koppel, Marcel ten Koppel en Tineke Stoffelsma
21 juli 2018 om 16:49
Van Ben ten Koppel, ontzettend veel sterkte voor jullie allemaal, helaas lukte het hem niet om persoonlijk afscheid te komen nemen. Maar hierbij wil hij in ieder geval laten weten aan jullie te denken.
Jan was een gezellige, plezierige man om mee om te gaan.
Ook van Marcel en Tineke, veel sterkte voor jullie allemaal.
Annie en Lieuwe Oldersma
21 juli 2018 om 15:25
Jan
Je stond open en positief in het leven, je kon genieten van de kleine gewone dingen.
Bedankt voor je vertrouwen en eerlijkheid.
Margriet van der Vegt
21 juli 2018 om 13:32
Lieve Jan ,
Altijd had je een luisterend oor ,nooit een oordeel maar een warme lach,
Mijn mooiste herinnering zijn met je meiden op Terschelling, bij ons in de caravan .
Wens de hele familie veel sterkte.
H. Boerendans
21 juli 2018 om 13:28
Vandaag afscheid genomen van een bijzondere en speciale vriend . Jan heeft een warme plek in ons hart en we zullen het nooit vergeten wat hij voor ons betekend heeft . Hij was als een tweede vader voor Jan Paul . We zullen hem heel erg missen .
Veel liefs van Henk en Reinie
Peter en Ans van Zwieten
21 juli 2018 om 12:39
Herinnering aan Jan: jaren geleden kwamen Peter en ik Erma en Jan tegen in de binnenstad, er was van alles te doen in de stad, even gezellig staan kletsen en toen wij doorliepen drukte Jan ons 25 gulden in de hand! ” Kunnen jullie nog even lekker een terrasje pakken!! Zo lief!😍. Dikke zoen voor jullie allemaal , Jan zit in jullie hart!
Hettie, Richard, Isah, Manasse en Benthe
21 juli 2018 om 12:27
dag lieve mensen,
Ik stond net in de tuin en hoorde de klokken van de Jeruzalemkerk en dacht meteen dat is voor het overlijden van Jan Benning – “opa Jelle” zo begon het(natuurlijk nog meer kleinkinderen – in de tijd van de zwemlessen van Jelle (samen met Isah) zo vaak genoemd en gezien). Karin – van Annegreet hoorde ik donderdag dat je vader is overleden –
Gedachten die opkomen zijn – prachtig te zien hoe hij de rol van opa liet zien, – ook in de verbinding met de school Mozaïek activiteiten.
Verder fantastisch om te zien hoe jullie gezamenlijk optrokken en trekken als familie, wat een liefde is er bij jullie te zien en te voelen!
Erma heel heel veel sterkte gewenst!!
lieve Karin, Richard, Paula en Hein en kinderen heel veel sterkte samen met dit definitieve verlies.
Maren en Frans
21 juli 2018 om 10:10
Dag beste Jan,
Wat zullen wij je missen in het straatbeeld van de Beerninkstraat. Aan de witte krullen vanuit ver te herkennen. Sinds wij er wonen, was je er altijd. Een vast baken.Wij zullen je als sympathiek en humorvol buur herinneren.
Helaas kunnen wij niet persoonlijk bij jouw afscheid aanwezig zijn, maar wij denken wel aan jou.
Wij wensen Erma en jouw familie heel veel sterkte!
Maren en Frans
Cor van Ekeren
21 juli 2018 om 07:10
Jan stond voor mij altijd in het middelpunt als ik hem bij de familie bijeenkomsten tegen kwam. Altijd een praatje klaar over van alles. In veel zaken geïnteresseerd. Genoot van zijn meiden en kleinkinderen. Was altijd wel met iets bezig nooit was het bij hem saai. Ook een heerlijke man om naar te kijken met zijn bos krullen en lieve lach.
Je gen zet zich voort in 2 mooie meiden.
Met plezier kijk ik terug aan de vele momenten dat we aan tafel vol met foto’s, over veel zaken gesproken hebben.
Cor.
Arien
21 juli 2018 om 01:16
Lieve pa Benning,
Hoe het allemaal begon.
Mijn zusje Ursula zat bij de padvinderij en kwam ieder weekend met geweldige verhalen thuis. Ik was zo nieuwsgierig en ben op een zaterdag meegegaan naar de VLG ( Vaandrig Lengton Groep) ik leerde daar Karin Benning kennen. Karin had het zo rond februari altijd over carnaval, verkleden, Boerenkool eten etc. Ik kwam uit een familie die totaal niet aan carnaval deed en vond het allemaal machtig interessant. Op een gegeven moment werden Karin en ik beste vriendinnen en kreeg ik de eer om “het” carnaval van Zwolle mee te maken vanuit een familie die bestond uit carnaval.
In ieder geval vanuit mijn oogpunt. Het was vooral een mistieke ervaring, spannend, onbegrijpelijk.
Ik kwam op een vrijdagavond bij de familie Benning thuis en kreeg een slaapplaats bij Karin op de kamer. Wat spannend vond ik dat. Want de volgende morgen zou ik met de grote carnavals optocht meedoen. Ikzelf had de optocht één maal eerder gezien en snapte er niks van. Waarom mensen zodoen etc. Nou ik heb het geweten. Ik kwam thuis bij de familie Benning. Een warm nest zoals er maar weinig meer zijn. Ik was gelijk een van hen. Karin mijn vriendin had alles tot in de puntjes voorbereid. We zouden een een act doen. “Mien vader Woll punk wésen”.
Terwijl wij al vroeg met de voorbereidingen begonnen waren,was plots het huis vol met
vreemd geklede mensen. Wat bleek Pa Benning was een Ochtend blôser. Een in mijn ogen vreemde groep mannen die in nog vreemder geklede tenues rond liepen. Ik was kompleet overdonderd. De groep had haast want de Stadsprins moest worden onthaald op het station. Ik was/ ben een westerling en wist niks van stadsprinsenen en dacht alleen aan het gebeuren rondom het koninklijk huis.
De gezelligheid stroomde over in het huis aan de Beerninkstraat. We moesten opschieten en gingen naar het station. Ik heb die dag iets beleeft wat met geen pen te beschrijven is. We liepen mee in de schaduw van Pa Benning. De man die in mijn ogen en in mijn belevingswereld de grondlegger is van het gezellige carnaval. Overal waar we kwamen was het die geweldige grijns. De hartelijkheid en de inzet met zijn Ochtendblôswrs. Boerenkool eten bij wientjea, spiekers poepen het welkom heten van de Stadsprins bij de Sassenpoorterbrug de optocht en overal de optredens in de kroegen. Dat was de basis van mijn carnaval. Ik denk dat dit rond 1980 1982 was. Totdat er in de straat waar ik woonde een aantal buurmannen bij elkaar kwamen en samen met mijn vader de carnavals vereniging de Knienebelters hebben opgericht. En ik was gelijk mega enthousiast. Want ik werd Dansmarieke. Het enige grote nadeel was dat ik het carnaval met de familie Benning niet meer zou meemaken vanuit de bron. De bron, de bron is in mijn ogen pa Benning. Als je carnaval roep en meemaak, dan is dat pa Benning de pret in zijn ogen, de lichtjes en ondeugd die straalde als bij geen ander. En wat was hij ook strots toen ik in 1991 gevraagd werd om prinses te zijn bij de Ijzeren Rossemdonkers. Samen aan de bar bij café de Kippen. Een borreltje bij Tonnie in de Kamperpoort. Mijn mentor van de carnaval is pa Benning natuurlijk samen met Karin. Ik ben pa Benning eeuwig dankbaar dat hij mij de kans heeft gegeven om het Zwolse carnaval mee te mogen maken en geleerd heeft om het te leven. Want het leven is veel te serieus daar hoort toch een geintje bij. Ik ben nu zelf een vijftiger. Maar als ik aan de mooie momenten terug denk en aan zijn geweldige uitstraling en mega grote hart dan smelt ik. Het is vreselijk wat hem is overkomen. Dat die rot ziekte het heeft gewonnen. Maar ik ben er ook zeker van dat Pa Benning met zijn kwaliteiten een geweldige mix van Ochtendblôsers/ Peremeteusies en nog wat leutmakers , een mega mooie groep weet te maken en ons allen opwacht. En ons met groot ceremonieel zal ontvangen. Want dat is Jan. Ik ben vereerd dat ik deel mocht uitmaken van dit geweldige gezin. Met een Kapitein als Jan. Mijn mentor van het Zwolse carnaval.
Natuurlijk had Pa Benning dit niet alleen kunnen doen want zijn vrouw,voor mijn Ma Benning en hij waren/ zijn één. De ruggegraat van pa Benning. Dit gaat nu alleen over het Zwolse. Maar ook een vakantie naar Terschelling was ook geweldig. Om op te schrijven zijn er voor nu te veel herinneringen. Maar ze zijn allemaal met de gouden randje. Lieve familie ik wens jullie heel veel sterkte voor de komende periode. Kon ik maar zeggen dat het slijt. Maar de vragen worden meer en het gemis wordt groter.
De hemel heeft er een sterretje bij, en wat voor één.
Ik zal u in ieder geval nooit vergeten, want je bent pas echt dood, als niemand meer aan je denkt. En pa, u heeft zoveel mooie herinneringen achter gelaten dat we altijd over deze herinneringen zullen blijven praten en denken totdat we elkaar weer een dikke knuffel kunnen geven aan de poort. Daar waar de Ochtendblôsers/ Peremeteusies langzaam aan weer kompleet zullen zijn en we daar verder gaan met mooie herinneringen maken. Dan pas is de cirkel van plezier weer rond. Ik hou van U. Bedankt voor alles.
Peter Stoel
20 juli 2018 om 22:53
Beste familie Benning,
Op jonge leeftijd verloor ik mijn grootste vriend, mijn vader Jan. In de nu 22 jaar die daarop volgde gaf je mij hem altijd weer stukje bij beetje terug aan mij. Gevoed door je verhalen en anekdotes van weleer van jullie twee samen als wij elkaar troffen waar dan ook in Zwolle.
Prachtig vond ik het als ik Jan en Erma zag, ik genoot er van met volle teugen.
Tante Erma zei ik altijd van kinds af aan, is ook een beetje mijn moeder. Waarom weet ik niet, het gevoel was simpelweg daar. Ontstaan waarschijnlijk op Midsland ergens rond 1980 of tijdens al die visites die onze ouders aan elkaar brachten en die ik aanschouwde in mijn kinderjaren.
Jan bedankt dat ik je in mijn leven heb mogen ontmoetten.
Het ga je goed boven.
Peter Stoel
Arno Kromdijk
20 juli 2018 om 22:37
Via Anne-marike kende ik de verhalen van “ome jan en tante Erma” maar bij de Geurneuzen leerde ik “de Krulle” een beetje beter kennen. Een fantastische man, met levenservaring en vooral mooie verhalen. Geïnteresseerd in de mede mens en genietend van het moment, zo zal ik Jan herinneren. Lieve Paula, Karin en “tante” Erma, sterkte met het verlies, laten we hem nooit vergeten.. Lieve groet, Arno Kromdijk
Nico de Kleine
20 juli 2018 om 21:40
Lieve familie Benning, gecondoleerd met het grote verlies van jullie geweldige vader, opa en de liefhebbende man van Erma, wat zullen jullie hem verschrikkelijk gaan missen , maar de warmte in jullie gezin zal heel veel goed maken en hopelijk het gemis wat verzachten.
In gedachten ben ik bij jullie en wens jullie morgen ook heel veel sterkte bij het afscheid nemen van Jan.
Lieve groet Nico De Kleine.
Johan Moesman
20 juli 2018 om 20:53
Jan, Ik zie je staan op het strand van je geliefde eiland Terschelling. Dat hebben wij gemeen, het is daar heerlijk !!
Zoals je op de foto sta zo ken ik je, altijd lachend en ik heb ook erg goede herinneringen aan jou als een fijne en altijd vrolijke teamgenoot van het roemruchte “Tweede van IJC”.
Binnenkort gaan we weer naar het eiland en als ik op het mooie brede strand loop zal ik even naar boven kijken en aan je denken.
Jan, rust in vrede.
Erma, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte gewenst in deze periode.
Hartelijke groet van Johan Moesman.
Nienke Nijmeijer
20 juli 2018 om 20:04
We kennen Jan met name van de verjaardagen bij Richard en Karin. Hij zat dan altijd voor aan de tafel bij het raam met een grote glimlach, vertelde anekdotes en genoot zichtbaar van alle gezelligheid om zich heen.
Vreemd dat die stoel straks leeg is.
We wensen jullie sterkte toe bij alles.
Groeten Petra Wierenga en Nienke Nijmeijer
Paul Weijel
20 juli 2018 om 16:29
Mijn laatste groet aan Jan,
Sinds 1970 ken Jan als Esso- collega in de buitendienst. Ik heb hem leren kennen als een kundige ,aimabele, betrouwbare en integere collega met altijd “hart voor de zaak”. En een groot hart had Jan. T.o.v. zijn werkgever, collega’s , voor zijn zakelijke relaties., maar ook en vooral voor zijn Erma en zijn gezin. Een echte familieman. Verder heeft Jan een zeer actieve rol vervuld in het sociale gebeuren binnen Esso. Hij was een zeer geliefd lid van het bestuur van de Vereniging Esso Buitendienst en hij werd ook gekozen in de Ondernemingsraad , bepaald geen sinecure! Na zijn pensionering werd hij lid van de Ledenraad van de Vereniging van Gepensioneerden van ExxonMobil. Hij was lange tijd voor Noord-Oost Nederland de trait d’union tussen het Bestuur van de Vereniging en de leden woonachtig in de noordelijke provincies. Daarnaast had hij in de privé sfeer een in alle opzichten rijk sociaal leven in het Zwolse. Hij kan terugzien op een “rijk” leven. Ik buig diep voor hem en nu hij er niet meer is, voel ik des te meer , hoe wij allen, zijn oude Esso collega’s hem erg zullen gaan missen. Lieve Erma en ( klein-) kinderen: ik wens jullie veel sterkte toe met het verwerken van dit zware verlies. Jullie kunnen met recht erg trots zijn op Jan . Moge dat ook een troost voor jullie zijn. “Bon courage”en met mijn allerbeste wensen,
Paul Weijel.
berty
20 juli 2018 om 16:14
Lieve familie,
Wij willen jullie heel veel sterkte toewensen met het verlies van jullie lieve man, vader en geweldige opa.
Wij hebben hem altijd meegemaakt als een hele positieve, vriendelijke en innemende persoonlijkheid.
Wat een gemis zal het het zijn voor jullie.
Achter elke traan van verdriet schuilt een glimlach vol herinneringen.
Liefs van van Rene en Berty
Martin en Greet Bos-Benning
20 juli 2018 om 13:37
Lieve Jan,
Als je al 68 jaar je kleine zusje bent en al 45 jaar je zwager waar begin je dan met je herinneringen. Voor Greetje in 1966 een paar weken na jullie huwelijk. Omdat vader en moeder Benning met vakantie gingen zou Greetje (nog net geen 16) bij Jan en Erma logeren. Gedurende één van de nachten ziet ze plotseling een spin achter het gordijn vandaan komen. Ze spoedt zich naar naar slaapkamer van Jan en Erma en duikt bij de jonggehuwden in bed. Waarop Jan zegt: blijf jij maar bij Erma liggen, dan ga ik wel naar de logeerkamer, Erma vol ongeloof achterlatend!
En dan de sinterklaasavonden die we met onze gezinnen vierden. Jan werd dan steevast voor in de avond weggeroepen omdat er op kantoor nog iets gedaan moest worden. Een half uurtje later stond hij dan weer op de stoep maar nu als Sinterklaas en voor de kleinkinderen onherkenbaar.
Mooie herinneringen aan een gezellige tijd.
Liefs en een dikke knuffel,
Martin en Greet
Colette Roetgering
20 juli 2018 om 12:48
Lieve Jan,
Ik kende je niet zo goed, al voelt dat anders door de altijd liefdevolle en vrolijke verhalen en anecdotes van je dochters en kleindochters vooral over het leven in Zwolle en de vakanties op Terschelling. Mooie en waardevolle herinneringen om samen op terug te kijken, maar wat zullen ze jou ook missen met die mooie grijze bos krullen en vrolijke lach.
Liefs allemaal, dikke zoen
Colette
Piet en Bea Wierstra
20 juli 2018 om 12:04
Lief “kluppie”!
Wij hebben héél veel vrolijke herinneringen aan Jan. Vakanties, dansles, de oefeningen thuis, verjaardagen…. té veel om hier allemaal te noemen. Maar de mooiste herinnering is toch hoe Jan met aanbidding en een lach van oor tot oor naar zijn vrouwtje Erma kon kijken als ze weer eens een belevenis vertelde en uitbeeldde!
Héél veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies lieve mensen, en Erma…..we vergeten je niet hoor💕
Liefs, Piet en Bea
Jan en Frouk Kampherbeek
20 juli 2018 om 11:05
Lieve Erma, Karin en Paula,
Wij schrokken ontzettend toen we de kaart in de brievenbus kregen, dat Jan was overleden. Onvoorstelbaar, wij wisten niet dat Jan ziek was, we hebben er geen woorden voor, onvoorstelbaar dat Jan er niet meer is.
Wij zagen elkaar niet elke dag, maar wanneer we elkaar ontmoeten was het vertrouwd en goed.
Wij denken met plezier terug aan de vakanties die we samen beleefden; zoals we in 1980 op vakantie gingen naar Frankrijk, met auto + aanhanger. Bij Luik waren we elkaar al kwijt, en hadden ook geen camping gereserveerd, dus aan de voorbereiding kon het niet liggen. In Bordeaux deden de remmen van onze auto opeens niet meer, sliepen we s’nachts in de auto bij een benzine station en werd de auto naar een garage gesleept. Jullie aanhanger verloor de verlichtingsplaat, weer naar een garage.
Kwamen bij campings die allemaal “complet “ waren. Gelukkig spraken we vloeiend Frans, Jan voorop, dus dat was geen probleem en hebben we een prima vakantie gehad. Wel raakten we elkaar weer kwijt, op de terugreis, maar alles is goed gekomen.
Ook onze vakanties op Terschelling waren hoogtepunten, we noemen er een paar:
Jullie in de caravan van onze trainer Jan Westerbeek, wij in een huisje. Om de stapavond van de beide Jannen goed en plezierig te laten verlopen, sliep jij Erma met de kinderen bij Frouk. De beide Jannen lagen, na de stapavond, tevreden in het 2 persoonsbed van Jan Westerbeek.
Jullie stonden op camping Eldorado, wij kwamen bij jullie met alleen een geleende tent, alles van jullie gebruikt, super week!
Kroegen tournooi op Terschelling, gevoetbald voor Nanny’s Ké Rijf bar, weer een hoogtepunt.
Nachtvissen op het wad Start 19.00 uur to de volgende dag07.00 uur. Om21.00 uur was ik er helemaal klaar mee,eindelijk kon eraf. Nooit meer. Jan boekte voor dezelfde middag van 15.00 uur tot 24.00 uur, een echte visser!.
Camping de Kooi, kunnen we ook hele verhalen ophangen
Toen Jan 65 werd, is het het Kroegje afgehuurd en Jan kwam in een limosine voorgereden.
Wanneer jullie iets regelden werd er dan ook iets groots geregeld.
Carnaval avond; kwam ik Jan, verkleed als aap, tegen, ik was mijn maat kwijtgeraakt en ging met Jan mee naar huis. Ik zat uit te rusten, Jan ging schilderen, midden in de nacht!
Met jullie in de buurt gebeurde er altijd wat bijzonders.
Lieve Erma, wij vinden het onverstelbaar dat Jan er niet meer is, maar denken met veel plezier terug aan alles wat we met Jan en jou Erma, hebben meegemaakt.
Wij wensen je, voor een toekomst, zonder Jan, veel moed en kracht, en hopen dat wij jou, regelmatig mogen ontmoeten.
Liefs Jan en Frouk Kampherbeek
Leo Ras
20 juli 2018 om 10:09
Erma en kinderen heel veel sterkte gewenst.
Jan zal in mijn herinnering blijven als een prachtig carnevalsvierder
en een jarenlange fijne gesprekspartner aan de leestafel in de sociëteit.
Frans en Gerrie Draaijer
20 juli 2018 om 06:46
Lieve Erma en gezin, Wat een heftige tijd hebben jullie achter de rug en wat een heftige tijd ook nog voor jullie nu Jan zo snel is heengegaan. Wij wensen jullie alle sterkte en liefde en steun aan elkaar voor de komende tijd. Wij zullen ons Jan blijven herinneren als een lieve, vrolijke, goedlachse man met pretogen. Zijn warme persoonlijkheid zullen wij nog vaak gedenken als hij gemist wordt bij verjaardagen en uitjes in en rondom Zwolle. Veel liefs Frans en Gerrie
Teuneke Brouwer-Barneveld en Jan Brouwer
19 juli 2018 om 21:31
Jan, ik kende je uit je CSV-tijd. Altijd vriendelijk en goedgehumeurd. Later kwam ik je weer tegen op de Herensocieteit, waar mijn man lid van is. Jammer dat je niet meer tijd gegund was.
Heel veel sterkte voor de familie.
Jan van Zwolle en Christa Meulenbelt
19 juli 2018 om 20:26
Dag lieve buurman Jan
Het was heel fijn je gekend te mogen hebben.
We zullen jou missen.
Heel veel sterkte voor Erma, Paula en Hein, Karin en Richard en kleinkinderen.
Ben en Greet Haverkamp
19 juli 2018 om 16:03
Lieve Jan. Wij denken aan onze gezamenlijke vakantie in Denemarken. Wat hebben we daar genoten met ons allen. Alweer zo
lang geleden maar wat was het leuk met de kinderen op het vlot in het fjord En het zwemmen. Ook kastelen kijken.
Daar waren wij een beetje zat van Erma, weet je nog? En het jaar daarvoor in de trein op weg naar Terschelling en
jullie daar ook zaten, ook op weg naar Terschelling. Toeval was dat maar we hebben met ons allen genoten daar.
Ja, voorbij, maar de herinneringen blijven.. En herinneringen moeten wij koesteren.
Erma, we wensen jou en jullie kinderen en kleinkinderen veel sterkte toe. Liefs,
Ben en Greet Haverkamp
Jacob Opdam
19 juli 2018 om 13:26
Bijzonder aardige man met een groot hart.
Erna, kinderen en kleinkinderen sterkte gewenst in deze en aankomende tijd.
Ellen Benning
19 juli 2018 om 13:18
Een persoonlijke herinnering aan oom Jan…. Een fijne ceremoniemeester op ons trouwen, alle kaartjes met dat hele mooie handschrift, de oudste Benning-man met gebroken enkel in de stoel met de jongste Benning-man (toen nog geen 50 cm lang) op schoot, een beeld dat ik nooit zal vergeten. En zo zijn er nog heel veel meer mooie herinneringen. Kortom, een bijzonder mens met een speciaal plekje in mijn hart.
Wim van Enteren
19 juli 2018 om 12:28
Voetbal, carnaval, stappen, dat heb ik allemaal met Jan mogen doen.
En altijd op basis van eerlijkheid en humor.
Jan was een prettig figuur om in je buurt te hebben.
Bedankt Jan het ga je goed.
Erma, kinderen en kleinkinderen sterkte.
Han Stiekema
19 juli 2018 om 11:43
Lieve Jan, wat was jij een fijn mens.
Een mensenmens, altijd vrolijk, altijd een luisterend oor, altijd aandacht voor de medemens.
Ik zal je ontzettend missen Jan, al was er de laatste tijd minder contact omdat onze groep ook ouder wordt….
Jij was Directeur Slagwerk bij onze Pärremetosie, laat niemand jouw Slagbekkenritme vergeten, alleen al die opslag!
Jij was een dragende kracht binnen onze groep, schitterend waren jouw verhalen. Hoe jij van een ogenschijnlijk kleine gebeurtenis, middels jouw verhaalkunst met bijbehorende armgebaren, iets groots kon maken: hilarisch!!!
Wat heb ik fijne momenten met jou gekend, ik zal je missen Jan, jij bent het voorbeeld van hoe een mens zou moeten zijn…….
Erma, Karin, Richard, Paula, Hein en de kleinkinderen waar Jan zo trots op was: wees gesterkt door de gedachte dat Jan een fantastisch mens was.
Anoniem
19 juli 2018 om 08:24
Dag dag lieve Jan,
Prachtige foto op jouw lievelingseiland, zo blijven we jou herinneren, geboren optimist!! We hopen dat je bij de openstaande poort onder meer wordt opgewacht door je maatjes van de Ochtendbloazers/Pärremetosie die je voor zijn gegaan.
Lieve lieve Erma, Karin, Richard, Paula, Hein en alle kleinkinderen,
Wat is het allemaal snel gegaan en wat zullen jullie hem ontzettend gaan missen. Heel veel mooie herinneringen blijven aan de fantastische man, lieve vader en opa die Jan was.
Wij wensen jullie heel veel sterkte toe!
Veel liefs,
Bert de Leeuw en Marietje
Gerdy Nijland-Groen
18 juli 2018 om 12:53
Lieve Jan, een warme dag met een kil randje.
Ik vond het heerlijk een gezond plaatje van je te mogen zien. Wij zagen elkaar niet veel, alleen bij bijzondere gebeurtenissen. Bij een van die dagen, dat we tot de conclusie kwamen, dat wij nu de pater en mater familias van de Benning-clan waren. En nu laat je mij alleen.
Je hebt je rust verdiend. In mijn hartje zul je voor altijd blijven. Liefs
Eens stonden jullie op het strand en volgden de vlucht van een vogel, die de zee overstak……en tenslotte in de verte vervaagde….
het ligt nu achter jullie en de wind waait, wat het hart heeft geraakt, naar die tijd terug.
Hans heeft vele diepe jeugdherinneringen, Molenstraat, Zwolle, en ook later,zoals b.v. Terschelling, Z.A.C. oude ansichtkaarten van Zwolle.met Jan gedeeld.
Lieve Erna, (klein) kinderen fijn om samen met jullie en Hans de afscheidsdienst van Jan hebben mogen beleven.
En ja:….in heel Europa is er niemand zoals hij.
Lieve hartelijke warme groet, Hans en Anneke
L
Opa Jan-
Iedereen heeft vast een beeld bij deze markante Zwollenaar. Voor mij was hij de opa van. De opa van Roos en later de opa van Merel. Leerde toen ook zijn andere kleinkinderen kennen: Jelle, Marloes, Iris en Lisa. Een trotse opa die ik regelmatig zag staan op het schoolplein. Altijd met een glimlach. Later leerde ik Karin en Paula beter kennen en zaten we samen bij de Wijthmenerplas. Ook daar met opa en oma Benning en de moeder van Mirjam. En ook daar weer een trotse opa die zo kon genieten van zijn kleinkinderen. Toon Hermans heeft daar een mooie gedachte over- hoe mooier de dingen zijn waar je je mee bezighoudt, hoe beter je er uit ziet. En wat zag deze trotse opa er goed uit. Dikke knuffel en veel sterkte voor jullie allen, Jacquelien
Lieve Erma , kinderen en kleinkinderen,
Jan ken ik al toen hij nog bij zijn ouders thuis woonde in de anemoonstraat. Veel mee gevoetbald in die periode een prachtige tijd.
Ook bij ij.c gevoetbald en een tijd lang heeft Jan de trainingen op donderdagavond verzorgd.
Door jan ook besmet geraakt met het carnavalsvirus.
Aukje en ik bewaren warme herinneringen aan een innemend en sympathiek persoon.
Afgelopen zaterdag op een waardige manier afscheid genomen in een fijne afscheidsdienst.
Wij wensen Erma kinderen en kleinkinderen veel sterkte met dit grote verlies.
Liefs Henk en Aukje
Lieve buurvrouw Erma, kinderen kleinkinderen,
We missen buurman Jan, in zijn badjas, die elke dag het krantje in de bus deed bij buurvrouw Janny. Altijd attent, in voor een praatje en noemde ons altijd bij de naam. De uitvaart van Jan was bijzonder mooi. Het blijft altijd weer bijzonder om iemands levensverhaal te horen. Met trots en liefde hebben jullie over hem vertelt, prachtig!
De liefde die jullie voor elkaar voelen is heel intens voelbaar. Blijf elkaar vasthouden. Jullie zijn een bijzonder gezin met veel liefde voor elkaar. Heel veel sterkte gewenst.
Groet,
Aldert, Judith, Chiel en Gijs (beerninkstraat 19)
Beste Erna,
Beste Erna
Wij hebben Jan ervaren als een vrolijk en positief persoon, altijd in voor een grapje en een praatje, vooral als wij hem spraken bij de boni. Ook de vele keren als jullie met de kinderen en kleinkinderen bij de Wytermerplas zaten mooi om jullie daar samen zo te zien genieten.
Voor jou Erna, kinderen en kleinkinderen, veel stekte voor de toekomst, en voor al veel kracht.
Een lieve groet,
Lieve familie van Jan. Zoals tijdens het feestje op 8 juni ter gelegenheid van dat Jan 50 jaar actief is geweest voor KWF al gezegd en getoond is in de vorm van de KWF-cheque: zijn werk voor KWF was onbetaalbaar! Het is niet in een geldbedrag uit te drukken. Dat zullen wij nooit vergeten en zullen hem herinneren als een warm en betrokken persoon. Ik wens jullie veel kracht en sterkte toe en dat jullie de leegte die Jan nu achter laat, zo goed mogelijk met elkaar kunnen opvangen. Hartelijke groet, Hans.
Beste Erna, Helaas hoorde ik dit droevige nieuws te laat. Maar ik hoop dat Jan nu rust heeft gevonden na een veelbewogen leven. En ik wens jou veel sterkte toe bij dit verlies van een geweldige man. Groet Evert Hetebrij (zoon van Gé)
Gecondoleerd allemaal. Sterkte is dat ik een ieder wens met de stilte die Jan achter laat..Houden van is… loslaten.
Van Ben ten Koppel, ontzettend veel sterkte voor jullie allemaal, helaas lukte het hem niet om persoonlijk afscheid te komen nemen. Maar hierbij wil hij in ieder geval laten weten aan jullie te denken.
Jan was een gezellige, plezierige man om mee om te gaan.
Ook van Marcel en Tineke, veel sterkte voor jullie allemaal.
Jan
Je stond open en positief in het leven, je kon genieten van de kleine gewone dingen.
Bedankt voor je vertrouwen en eerlijkheid.
Lieve Jan ,
Altijd had je een luisterend oor ,nooit een oordeel maar een warme lach,
Mijn mooiste herinnering zijn met je meiden op Terschelling, bij ons in de caravan .
Wens de hele familie veel sterkte.
Vandaag afscheid genomen van een bijzondere en speciale vriend . Jan heeft een warme plek in ons hart en we zullen het nooit vergeten wat hij voor ons betekend heeft . Hij was als een tweede vader voor Jan Paul . We zullen hem heel erg missen .
Veel liefs van Henk en Reinie
Herinnering aan Jan: jaren geleden kwamen Peter en ik Erma en Jan tegen in de binnenstad, er was van alles te doen in de stad, even gezellig staan kletsen en toen wij doorliepen drukte Jan ons 25 gulden in de hand! ” Kunnen jullie nog even lekker een terrasje pakken!! Zo lief!😍. Dikke zoen voor jullie allemaal , Jan zit in jullie hart!
dag lieve mensen,
Ik stond net in de tuin en hoorde de klokken van de Jeruzalemkerk en dacht meteen dat is voor het overlijden van Jan Benning – “opa Jelle” zo begon het(natuurlijk nog meer kleinkinderen – in de tijd van de zwemlessen van Jelle (samen met Isah) zo vaak genoemd en gezien). Karin – van Annegreet hoorde ik donderdag dat je vader is overleden –
Gedachten die opkomen zijn – prachtig te zien hoe hij de rol van opa liet zien, – ook in de verbinding met de school Mozaïek activiteiten.
Verder fantastisch om te zien hoe jullie gezamenlijk optrokken en trekken als familie, wat een liefde is er bij jullie te zien en te voelen!
Erma heel heel veel sterkte gewenst!!
lieve Karin, Richard, Paula en Hein en kinderen heel veel sterkte samen met dit definitieve verlies.
Dag beste Jan,
Wat zullen wij je missen in het straatbeeld van de Beerninkstraat. Aan de witte krullen vanuit ver te herkennen. Sinds wij er wonen, was je er altijd. Een vast baken.Wij zullen je als sympathiek en humorvol buur herinneren.
Helaas kunnen wij niet persoonlijk bij jouw afscheid aanwezig zijn, maar wij denken wel aan jou.
Wij wensen Erma en jouw familie heel veel sterkte!
Maren en Frans
Jan stond voor mij altijd in het middelpunt als ik hem bij de familie bijeenkomsten tegen kwam. Altijd een praatje klaar over van alles. In veel zaken geïnteresseerd. Genoot van zijn meiden en kleinkinderen. Was altijd wel met iets bezig nooit was het bij hem saai. Ook een heerlijke man om naar te kijken met zijn bos krullen en lieve lach.
Je gen zet zich voort in 2 mooie meiden.
Met plezier kijk ik terug aan de vele momenten dat we aan tafel vol met foto’s, over veel zaken gesproken hebben.
Cor.
Lieve pa Benning,
Hoe het allemaal begon.
Mijn zusje Ursula zat bij de padvinderij en kwam ieder weekend met geweldige verhalen thuis. Ik was zo nieuwsgierig en ben op een zaterdag meegegaan naar de VLG ( Vaandrig Lengton Groep) ik leerde daar Karin Benning kennen. Karin had het zo rond februari altijd over carnaval, verkleden, Boerenkool eten etc. Ik kwam uit een familie die totaal niet aan carnaval deed en vond het allemaal machtig interessant. Op een gegeven moment werden Karin en ik beste vriendinnen en kreeg ik de eer om “het” carnaval van Zwolle mee te maken vanuit een familie die bestond uit carnaval.
In ieder geval vanuit mijn oogpunt. Het was vooral een mistieke ervaring, spannend, onbegrijpelijk.
Ik kwam op een vrijdagavond bij de familie Benning thuis en kreeg een slaapplaats bij Karin op de kamer. Wat spannend vond ik dat. Want de volgende morgen zou ik met de grote carnavals optocht meedoen. Ikzelf had de optocht één maal eerder gezien en snapte er niks van. Waarom mensen zodoen etc. Nou ik heb het geweten. Ik kwam thuis bij de familie Benning. Een warm nest zoals er maar weinig meer zijn. Ik was gelijk een van hen. Karin mijn vriendin had alles tot in de puntjes voorbereid. We zouden een een act doen. “Mien vader Woll punk wésen”.
Terwijl wij al vroeg met de voorbereidingen begonnen waren,was plots het huis vol met
vreemd geklede mensen. Wat bleek Pa Benning was een Ochtend blôser. Een in mijn ogen vreemde groep mannen die in nog vreemder geklede tenues rond liepen. Ik was kompleet overdonderd. De groep had haast want de Stadsprins moest worden onthaald op het station. Ik was/ ben een westerling en wist niks van stadsprinsenen en dacht alleen aan het gebeuren rondom het koninklijk huis.
De gezelligheid stroomde over in het huis aan de Beerninkstraat. We moesten opschieten en gingen naar het station. Ik heb die dag iets beleeft wat met geen pen te beschrijven is. We liepen mee in de schaduw van Pa Benning. De man die in mijn ogen en in mijn belevingswereld de grondlegger is van het gezellige carnaval. Overal waar we kwamen was het die geweldige grijns. De hartelijkheid en de inzet met zijn Ochtendblôswrs. Boerenkool eten bij wientjea, spiekers poepen het welkom heten van de Stadsprins bij de Sassenpoorterbrug de optocht en overal de optredens in de kroegen. Dat was de basis van mijn carnaval. Ik denk dat dit rond 1980 1982 was. Totdat er in de straat waar ik woonde een aantal buurmannen bij elkaar kwamen en samen met mijn vader de carnavals vereniging de Knienebelters hebben opgericht. En ik was gelijk mega enthousiast. Want ik werd Dansmarieke. Het enige grote nadeel was dat ik het carnaval met de familie Benning niet meer zou meemaken vanuit de bron. De bron, de bron is in mijn ogen pa Benning. Als je carnaval roep en meemaak, dan is dat pa Benning de pret in zijn ogen, de lichtjes en ondeugd die straalde als bij geen ander. En wat was hij ook strots toen ik in 1991 gevraagd werd om prinses te zijn bij de Ijzeren Rossemdonkers. Samen aan de bar bij café de Kippen. Een borreltje bij Tonnie in de Kamperpoort. Mijn mentor van de carnaval is pa Benning natuurlijk samen met Karin. Ik ben pa Benning eeuwig dankbaar dat hij mij de kans heeft gegeven om het Zwolse carnaval mee te mogen maken en geleerd heeft om het te leven. Want het leven is veel te serieus daar hoort toch een geintje bij. Ik ben nu zelf een vijftiger. Maar als ik aan de mooie momenten terug denk en aan zijn geweldige uitstraling en mega grote hart dan smelt ik. Het is vreselijk wat hem is overkomen. Dat die rot ziekte het heeft gewonnen. Maar ik ben er ook zeker van dat Pa Benning met zijn kwaliteiten een geweldige mix van Ochtendblôsers/ Peremeteusies en nog wat leutmakers , een mega mooie groep weet te maken en ons allen opwacht. En ons met groot ceremonieel zal ontvangen. Want dat is Jan. Ik ben vereerd dat ik deel mocht uitmaken van dit geweldige gezin. Met een Kapitein als Jan. Mijn mentor van het Zwolse carnaval.
Natuurlijk had Pa Benning dit niet alleen kunnen doen want zijn vrouw,voor mijn Ma Benning en hij waren/ zijn één. De ruggegraat van pa Benning. Dit gaat nu alleen over het Zwolse. Maar ook een vakantie naar Terschelling was ook geweldig. Om op te schrijven zijn er voor nu te veel herinneringen. Maar ze zijn allemaal met de gouden randje. Lieve familie ik wens jullie heel veel sterkte voor de komende periode. Kon ik maar zeggen dat het slijt. Maar de vragen worden meer en het gemis wordt groter.
De hemel heeft er een sterretje bij, en wat voor één.
Ik zal u in ieder geval nooit vergeten, want je bent pas echt dood, als niemand meer aan je denkt. En pa, u heeft zoveel mooie herinneringen achter gelaten dat we altijd over deze herinneringen zullen blijven praten en denken totdat we elkaar weer een dikke knuffel kunnen geven aan de poort. Daar waar de Ochtendblôsers/ Peremeteusies langzaam aan weer kompleet zullen zijn en we daar verder gaan met mooie herinneringen maken. Dan pas is de cirkel van plezier weer rond. Ik hou van U. Bedankt voor alles.
Beste familie Benning,
Op jonge leeftijd verloor ik mijn grootste vriend, mijn vader Jan. In de nu 22 jaar die daarop volgde gaf je mij hem altijd weer stukje bij beetje terug aan mij. Gevoed door je verhalen en anekdotes van weleer van jullie twee samen als wij elkaar troffen waar dan ook in Zwolle.
Prachtig vond ik het als ik Jan en Erma zag, ik genoot er van met volle teugen.
Tante Erma zei ik altijd van kinds af aan, is ook een beetje mijn moeder. Waarom weet ik niet, het gevoel was simpelweg daar. Ontstaan waarschijnlijk op Midsland ergens rond 1980 of tijdens al die visites die onze ouders aan elkaar brachten en die ik aanschouwde in mijn kinderjaren.
Jan bedankt dat ik je in mijn leven heb mogen ontmoetten.
Het ga je goed boven.
Peter Stoel
Via Anne-marike kende ik de verhalen van “ome jan en tante Erma” maar bij de Geurneuzen leerde ik “de Krulle” een beetje beter kennen. Een fantastische man, met levenservaring en vooral mooie verhalen. Geïnteresseerd in de mede mens en genietend van het moment, zo zal ik Jan herinneren. Lieve Paula, Karin en “tante” Erma, sterkte met het verlies, laten we hem nooit vergeten.. Lieve groet, Arno Kromdijk
Lieve familie Benning, gecondoleerd met het grote verlies van jullie geweldige vader, opa en de liefhebbende man van Erma, wat zullen jullie hem verschrikkelijk gaan missen , maar de warmte in jullie gezin zal heel veel goed maken en hopelijk het gemis wat verzachten.
In gedachten ben ik bij jullie en wens jullie morgen ook heel veel sterkte bij het afscheid nemen van Jan.
Lieve groet Nico De Kleine.
Jan, Ik zie je staan op het strand van je geliefde eiland Terschelling. Dat hebben wij gemeen, het is daar heerlijk !!
Zoals je op de foto sta zo ken ik je, altijd lachend en ik heb ook erg goede herinneringen aan jou als een fijne en altijd vrolijke teamgenoot van het roemruchte “Tweede van IJC”.
Binnenkort gaan we weer naar het eiland en als ik op het mooie brede strand loop zal ik even naar boven kijken en aan je denken.
Jan, rust in vrede.
Erma, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte gewenst in deze periode.
Hartelijke groet van Johan Moesman.
We kennen Jan met name van de verjaardagen bij Richard en Karin. Hij zat dan altijd voor aan de tafel bij het raam met een grote glimlach, vertelde anekdotes en genoot zichtbaar van alle gezelligheid om zich heen.
Vreemd dat die stoel straks leeg is.
We wensen jullie sterkte toe bij alles.
Groeten Petra Wierenga en Nienke Nijmeijer
Mijn laatste groet aan Jan,
Sinds 1970 ken Jan als Esso- collega in de buitendienst. Ik heb hem leren kennen als een kundige ,aimabele, betrouwbare en integere collega met altijd “hart voor de zaak”. En een groot hart had Jan. T.o.v. zijn werkgever, collega’s , voor zijn zakelijke relaties., maar ook en vooral voor zijn Erma en zijn gezin. Een echte familieman. Verder heeft Jan een zeer actieve rol vervuld in het sociale gebeuren binnen Esso. Hij was een zeer geliefd lid van het bestuur van de Vereniging Esso Buitendienst en hij werd ook gekozen in de Ondernemingsraad , bepaald geen sinecure! Na zijn pensionering werd hij lid van de Ledenraad van de Vereniging van Gepensioneerden van ExxonMobil. Hij was lange tijd voor Noord-Oost Nederland de trait d’union tussen het Bestuur van de Vereniging en de leden woonachtig in de noordelijke provincies. Daarnaast had hij in de privé sfeer een in alle opzichten rijk sociaal leven in het Zwolse. Hij kan terugzien op een “rijk” leven. Ik buig diep voor hem en nu hij er niet meer is, voel ik des te meer , hoe wij allen, zijn oude Esso collega’s hem erg zullen gaan missen. Lieve Erma en ( klein-) kinderen: ik wens jullie veel sterkte toe met het verwerken van dit zware verlies. Jullie kunnen met recht erg trots zijn op Jan . Moge dat ook een troost voor jullie zijn. “Bon courage”en met mijn allerbeste wensen,
Paul Weijel.
Lieve familie,
Wij willen jullie heel veel sterkte toewensen met het verlies van jullie lieve man, vader en geweldige opa.
Wij hebben hem altijd meegemaakt als een hele positieve, vriendelijke en innemende persoonlijkheid.
Wat een gemis zal het het zijn voor jullie.
Achter elke traan van verdriet schuilt een glimlach vol herinneringen.
Liefs van van Rene en Berty
Lieve Jan,
Als je al 68 jaar je kleine zusje bent en al 45 jaar je zwager waar begin je dan met je herinneringen. Voor Greetje in 1966 een paar weken na jullie huwelijk. Omdat vader en moeder Benning met vakantie gingen zou Greetje (nog net geen 16) bij Jan en Erma logeren. Gedurende één van de nachten ziet ze plotseling een spin achter het gordijn vandaan komen. Ze spoedt zich naar naar slaapkamer van Jan en Erma en duikt bij de jonggehuwden in bed. Waarop Jan zegt: blijf jij maar bij Erma liggen, dan ga ik wel naar de logeerkamer, Erma vol ongeloof achterlatend!
En dan de sinterklaasavonden die we met onze gezinnen vierden. Jan werd dan steevast voor in de avond weggeroepen omdat er op kantoor nog iets gedaan moest worden. Een half uurtje later stond hij dan weer op de stoep maar nu als Sinterklaas en voor de kleinkinderen onherkenbaar.
Mooie herinneringen aan een gezellige tijd.
Liefs en een dikke knuffel,
Martin en Greet
Lieve Jan,
Ik kende je niet zo goed, al voelt dat anders door de altijd liefdevolle en vrolijke verhalen en anecdotes van je dochters en kleindochters vooral over het leven in Zwolle en de vakanties op Terschelling. Mooie en waardevolle herinneringen om samen op terug te kijken, maar wat zullen ze jou ook missen met die mooie grijze bos krullen en vrolijke lach.
Liefs allemaal, dikke zoen
Colette
Lief “kluppie”!
Wij hebben héél veel vrolijke herinneringen aan Jan. Vakanties, dansles, de oefeningen thuis, verjaardagen…. té veel om hier allemaal te noemen. Maar de mooiste herinnering is toch hoe Jan met aanbidding en een lach van oor tot oor naar zijn vrouwtje Erma kon kijken als ze weer eens een belevenis vertelde en uitbeeldde!
Héél veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies lieve mensen, en Erma…..we vergeten je niet hoor💕
Liefs, Piet en Bea
Lieve Erma, Karin en Paula,
Wij schrokken ontzettend toen we de kaart in de brievenbus kregen, dat Jan was overleden. Onvoorstelbaar, wij wisten niet dat Jan ziek was, we hebben er geen woorden voor, onvoorstelbaar dat Jan er niet meer is.
Wij zagen elkaar niet elke dag, maar wanneer we elkaar ontmoeten was het vertrouwd en goed.
Wij denken met plezier terug aan de vakanties die we samen beleefden; zoals we in 1980 op vakantie gingen naar Frankrijk, met auto + aanhanger. Bij Luik waren we elkaar al kwijt, en hadden ook geen camping gereserveerd, dus aan de voorbereiding kon het niet liggen. In Bordeaux deden de remmen van onze auto opeens niet meer, sliepen we s’nachts in de auto bij een benzine station en werd de auto naar een garage gesleept. Jullie aanhanger verloor de verlichtingsplaat, weer naar een garage.
Kwamen bij campings die allemaal “complet “ waren. Gelukkig spraken we vloeiend Frans, Jan voorop, dus dat was geen probleem en hebben we een prima vakantie gehad. Wel raakten we elkaar weer kwijt, op de terugreis, maar alles is goed gekomen.
Ook onze vakanties op Terschelling waren hoogtepunten, we noemen er een paar:
Jullie in de caravan van onze trainer Jan Westerbeek, wij in een huisje. Om de stapavond van de beide Jannen goed en plezierig te laten verlopen, sliep jij Erma met de kinderen bij Frouk. De beide Jannen lagen, na de stapavond, tevreden in het 2 persoonsbed van Jan Westerbeek.
Jullie stonden op camping Eldorado, wij kwamen bij jullie met alleen een geleende tent, alles van jullie gebruikt, super week!
Kroegen tournooi op Terschelling, gevoetbald voor Nanny’s Ké Rijf bar, weer een hoogtepunt.
Nachtvissen op het wad Start 19.00 uur to de volgende dag07.00 uur. Om21.00 uur was ik er helemaal klaar mee,eindelijk kon eraf. Nooit meer. Jan boekte voor dezelfde middag van 15.00 uur tot 24.00 uur, een echte visser!.
Camping de Kooi, kunnen we ook hele verhalen ophangen
Toen Jan 65 werd, is het het Kroegje afgehuurd en Jan kwam in een limosine voorgereden.
Wanneer jullie iets regelden werd er dan ook iets groots geregeld.
Carnaval avond; kwam ik Jan, verkleed als aap, tegen, ik was mijn maat kwijtgeraakt en ging met Jan mee naar huis. Ik zat uit te rusten, Jan ging schilderen, midden in de nacht!
Met jullie in de buurt gebeurde er altijd wat bijzonders.
Lieve Erma, wij vinden het onverstelbaar dat Jan er niet meer is, maar denken met veel plezier terug aan alles wat we met Jan en jou Erma, hebben meegemaakt.
Wij wensen je, voor een toekomst, zonder Jan, veel moed en kracht, en hopen dat wij jou, regelmatig mogen ontmoeten.
Liefs Jan en Frouk Kampherbeek
Erma en kinderen heel veel sterkte gewenst.
Jan zal in mijn herinnering blijven als een prachtig carnevalsvierder
en een jarenlange fijne gesprekspartner aan de leestafel in de sociëteit.
Lieve Erma en gezin, Wat een heftige tijd hebben jullie achter de rug en wat een heftige tijd ook nog voor jullie nu Jan zo snel is heengegaan. Wij wensen jullie alle sterkte en liefde en steun aan elkaar voor de komende tijd. Wij zullen ons Jan blijven herinneren als een lieve, vrolijke, goedlachse man met pretogen. Zijn warme persoonlijkheid zullen wij nog vaak gedenken als hij gemist wordt bij verjaardagen en uitjes in en rondom Zwolle. Veel liefs Frans en Gerrie
Jan, ik kende je uit je CSV-tijd. Altijd vriendelijk en goedgehumeurd. Later kwam ik je weer tegen op de Herensocieteit, waar mijn man lid van is. Jammer dat je niet meer tijd gegund was.
Heel veel sterkte voor de familie.
Dag lieve buurman Jan
Het was heel fijn je gekend te mogen hebben.
We zullen jou missen.
Heel veel sterkte voor Erma, Paula en Hein, Karin en Richard en kleinkinderen.
Lieve Jan. Wij denken aan onze gezamenlijke vakantie in Denemarken. Wat hebben we daar genoten met ons allen. Alweer zo
lang geleden maar wat was het leuk met de kinderen op het vlot in het fjord En het zwemmen. Ook kastelen kijken.
Daar waren wij een beetje zat van Erma, weet je nog? En het jaar daarvoor in de trein op weg naar Terschelling en
jullie daar ook zaten, ook op weg naar Terschelling. Toeval was dat maar we hebben met ons allen genoten daar.
Ja, voorbij, maar de herinneringen blijven.. En herinneringen moeten wij koesteren.
Erma, we wensen jou en jullie kinderen en kleinkinderen veel sterkte toe. Liefs,
Ben en Greet Haverkamp
Bijzonder aardige man met een groot hart.
Erna, kinderen en kleinkinderen sterkte gewenst in deze en aankomende tijd.
Een persoonlijke herinnering aan oom Jan…. Een fijne ceremoniemeester op ons trouwen, alle kaartjes met dat hele mooie handschrift, de oudste Benning-man met gebroken enkel in de stoel met de jongste Benning-man (toen nog geen 50 cm lang) op schoot, een beeld dat ik nooit zal vergeten. En zo zijn er nog heel veel meer mooie herinneringen. Kortom, een bijzonder mens met een speciaal plekje in mijn hart.
Voetbal, carnaval, stappen, dat heb ik allemaal met Jan mogen doen.
En altijd op basis van eerlijkheid en humor.
Jan was een prettig figuur om in je buurt te hebben.
Bedankt Jan het ga je goed.
Erma, kinderen en kleinkinderen sterkte.
Lieve Jan, wat was jij een fijn mens.
Een mensenmens, altijd vrolijk, altijd een luisterend oor, altijd aandacht voor de medemens.
Ik zal je ontzettend missen Jan, al was er de laatste tijd minder contact omdat onze groep ook ouder wordt….
Jij was Directeur Slagwerk bij onze Pärremetosie, laat niemand jouw Slagbekkenritme vergeten, alleen al die opslag!
Jij was een dragende kracht binnen onze groep, schitterend waren jouw verhalen. Hoe jij van een ogenschijnlijk kleine gebeurtenis, middels jouw verhaalkunst met bijbehorende armgebaren, iets groots kon maken: hilarisch!!!
Wat heb ik fijne momenten met jou gekend, ik zal je missen Jan, jij bent het voorbeeld van hoe een mens zou moeten zijn…….
Erma, Karin, Richard, Paula, Hein en de kleinkinderen waar Jan zo trots op was: wees gesterkt door de gedachte dat Jan een fantastisch mens was.
Dag dag lieve Jan,
Prachtige foto op jouw lievelingseiland, zo blijven we jou herinneren, geboren optimist!! We hopen dat je bij de openstaande poort onder meer wordt opgewacht door je maatjes van de Ochtendbloazers/Pärremetosie die je voor zijn gegaan.
Lieve lieve Erma, Karin, Richard, Paula, Hein en alle kleinkinderen,
Wat is het allemaal snel gegaan en wat zullen jullie hem ontzettend gaan missen. Heel veel mooie herinneringen blijven aan de fantastische man, lieve vader en opa die Jan was.
Wij wensen jullie heel veel sterkte toe!
Veel liefs,
Bert de Leeuw en Marietje
Lieve Jan, een warme dag met een kil randje.
Ik vond het heerlijk een gezond plaatje van je te mogen zien. Wij zagen elkaar niet veel, alleen bij bijzondere gebeurtenissen. Bij een van die dagen, dat we tot de conclusie kwamen, dat wij nu de pater en mater familias van de Benning-clan waren. En nu laat je mij alleen.
Je hebt je rust verdiend. In mijn hartje zul je voor altijd blijven. Liefs